jueves, 29 de marzo de 2012

El último cerdito

Hoy vengo con una fábula para todos. Se titula "El último cerdito".

"Trata sobre cuatro cerditos, de los cuales dos eran hermanos, los cuales vivían en piaras contiguas, y los otros dos eran sus primos, que vivían algo lejos. Un día, la sequía que azotaba a toda la región hacía que cada vez hubiese menos alimento. Tanto es así, que uno de sus primos, Gregorio, tuvo que pedir ayuda alimentaria a las piaras vecinas ya que en la suya prácticamente no les quedaba. Entre todas, mandaron un paquete con una cantidad elevada de fruta para que Gregorio pudiera alimentarse y crear más comida con las semillas.
Al poco, desde la otra punta de la región, otra piara, en la que vivía la otra prima cochina, Iris, se quedó muy resentida, con difíciles vistas a sobrevivir en los siguientes meses. El resto de piaras, con excepción de la de Gregorio, que bastante tenía con superar su baja productividad, se las arreglaron para apoyarla, aunque no tenía el mismo riesgo de morir de hambre que el otro cerdito.
Medio año más tarde, apareció otra preocupación. De la piara contigua, en la que estaba uno de los hermanos, llamado Porky, llegó el aviso de que estaban sin apenas suministros de alimento. Las piaras que no habían sido ayudadas hicieron un nuevo esfuerzo para ayudarles. Ya cansados de ver como algunas piaras no eran capaces de mantenerse, mientras otras hacían lo posible para salvar la sequía, las principales piaras impusieron tanto a la piara de Gregorio como a la piara de Ignacio Tiago, más conocido como I. Tiago, dos de los cerditos más inteligentes de la región para conseguir salvar dichas piaras de la muerte. Aunque la de I. Tiago no había necesitado pedir ayuda, en muy poco tiempo había caído en picado tanto la cantidad de suministros como la producción de alimentos, hasta el punto de que el cerdito que dirigía esta piara, Bernancio, dejó su puesto.
Y aún así, las piaras de la región recibieron una de cal y una de arena: mientras la piara de Iris consiguió salir adelante, la de Gregorio tuvo que pedir de nuevo más ayuda. Tras muchos titubeos, finalmente accedieron a mandarle más fruta, aunque con mucha desconfianza.
Al poco, las miradas todas se echaron sobre la piara de la hermana de Porky, Esperanza, la cual comenzaba a dar síntomas de no dar más de sí. Esta piara ya era de las más resentidas desde el primer momento, aunque durante mucho tiempo había conseguido sobrevivir a la hecatombe. Sin embargo, ya estaban al máximo de sus posibilidades, y se extendió por toda la región la posibilidad de tener que enviar otro paquete de fruta a esta piara..."

Sí, este es el final. Es que aún no se ha acabado el cuento. Aún no se como va a acabar. Los cerditos tienen vida propia, y yo no puedo decidir por ellos. Sin embargo, puedo anticipar algo. Y es que, tal como veo la fábula, lo más probable es que Espa... digo, la piara de Esperanza, termine siendo rescatada por sus vecinos. ¿Cuánto tiempo aguantará? No creo que le falte mucho.

PD: Por supuesto, es la historia de los PIGS europeos (por si alguien fuese tan corto para no darse cuenta).



Sátiras de los PIGS

1 comentario:

  1. Moi boa a fábula e moi boa tamén a comparación e o exemplo. Ademais é bastante similar ao que aconteceu na realidade, coa salvedade de que a última piara, a de Esperanza, pasará apuros pero non terá que recibir suministros das demais.

    ResponderEliminar